Acı kıyaslanamaz.

İnsan, hayatı boyunca mutlu olur, huzuru arar( genelde bulamaz), aynaya bakar, kendine değil. Genelde acılarını sever. İnsan olmanın gereklilikteliklerinden biri acı çekmek değildir acılarını yaşamak, paylaşmak, tatmin olana; çevrenizdeki herkes ''amına koyayım -------- neler yaşadı da hiç yılmadı pes etmedi'' yada'' ------ dertten dolayı pes etti yazık lan'' diyene kadar acı çekmek zorundaymış hissi yaşarsınız ve yaşamak zorundasınızdır bu dünyada ve bu toplum dogmalarıyla beraber yaşıyorsanız elbet. Ama sakın ola yine bir toplum dogması olan '' acıları kıyaslama'' hatasına düşmeyin dostlarım- mutlulukları da elbet- çünkü her insanın karar mekanizmasının çalışmasını hormonlarınız onların çalışmalarını ise eskiden beri süregelen yaşantınız ve anılarınız belirler.'' Ben -------' yı anlıyorum'' demeyin sakın! Çünkü o adamın yaşadıklarını anlayabilmen için siktiğimin insanlığından uzakta başka bi evrende yaşıyor olman lazım! Çünkü o adamın başına gelen her hangi bir olayın değişmesinin bile bütün ömrüne hatta inanıyorsanız diğer tarafa da etkisi var. Acılarımız bizi insan yapar ama unutmayın her insan farklıdır lafını ve siktiredin şu empati denilen saçmalığı sen empati yaptığın kişinin yerine eğer kendini koyabiliyorsan %100 şekilde( ki imkansızdır) o adamın geçmişine hormonlarına ve zihnine sahip değilsin! Ve asla olamayacaksın. Bunu unutma. Peki o zaman insanları nasıl yargılayıp karar vereceğiz kimin haklı kimin haksız olduğuna diye sorduğunu varsayıyorum soramıyorsan da artık sorabilirsin. Şimdi bi kaç işimi halletmem gerekiyor sonra yazarım ''belki''

Kendine iyi bak.
DoD./ sec.